تحلیل فنی دربی 103،یک آمار بسیار غم‌انگیز!
تاریخ انتشار: ۲۴ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۵۲۰۹۴
به گزارش "ورزش سه"، صد و سومین دربی پایتخت با نمایش ملاحظه کارانه هر دو تیم و عملکردی متوسط به پایان رسید تا فاصله مدعیان از یکدیگر تغییر محسوسی نداشته؛ و رقابت داغی میان چهار تیم صدر جدول هم چنان حاکم باشد.
در این مطلب عملکرد فنی هر دو تیم را به لحاظ فنی زیر ذره بین می‌بریم و نقاط ضعف و قوت هر تیم را به اختصار شرح دهیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تحلیل فنی تیم استقلال
استقلال مطابق انتظار، بازی را با آرایش همیشگی 2-5-3 آغاز کرد. سه مدافع میانی استقلال بیشتر ایستا، فضاگیر و در وضعیت Zonal Marking (موقعیتی در دفاع است که مدافع وظیفه حراست از منطقه مربوط به خود را دارد) هستند و به ندرت پا به توپ می شوند.
مهم ترین نفرات واسطه میان خط دفاعی و خط میانی، حردانی و جلالی هستند. آنها به عنوان Wing-Back (بازیکنانی که نقش وینگر و فولبک را هم زمان دارا هستند) در فازهای حمله، دفاع و انتقال نقش بسیار مهمی دارند. به گونه ای که به هنگام به سه مدافع میانی ملحق شده و ساختار 5-3-2 را تشکیل می دهند؛ همچنین شعاع حرکتی آنها همواره در کانال های کناری است.
مهدی پور و رضاوند به عنوان بازوهای هافبک میانی دفاعی (حامدی پور) نقش موثری در دفاع دارند.
در حقیقت آنها با پوشش نیم فضاهای مربوط به ناحیه خود، در کنار دو زوج خط حمله با عمال فشار سعی در بازیابی توپ دارند. در واقع عمده وظیفه آن ها اعمال فشار بر ناحیه کانال میانی و Half-Space (نیم فضا) می باشد. حامدی پور نیز به طور کلی وظیفه پوشش فضای خالی پشت دو بازیکن میانی رو دست خود را دارد اما بیشتر در کانال میانی زمین دیده می شود.
به تصویر زیر توجه کنید؛ شعاع حرکتی برخی از بازیکنان استقلال در شکل ترسیم شده است. با توجه به اینکه استقلال در زمان های مختلف بازی، رویکرد متفاوتی در دفاع داشته اما به طور عمده به هنگام دفاع در وضعیت Mid-Block (دفاع از میانه میدان و به شکل بلاک) قرار دارد.
البته در زمان هایی که پرسپولیس سعی داشت بازیسازی از عقب زمین را به کمک بیرانوند انجام دهد؛ آبی ها به شکل High Block (بلاک از بالای زمین) در می آمدند.
هر دو تصویر بالا و پایین، هم پوشانی خوبی به لحاظ درک شعاع حرکتی بازیکنان استقلال به هنگام دفاع را به ما می دهد.
اگر چه Compactness )فشردگی( عمقی بازیکنان استقلال در تصویر بالا زیادتر از حد معمول به نظر می رسد؛ اما آن ها در انتقال های منفی به سرعت به عقب بر میگردند و فضاهای خالی را پوشش می دهند.
آبی ها به طور کلی علاقه ای به کانترپرس ندارند و عمدتا پس از اینکه آن ها توپ را از دست می دهند؛ Regroup می کنند. Regroup ساختاری بر خلاف کانترپرس (ضد فشار) است و برپایه بازگشت همه بازیکنانی است که توپ را از دست داده اند و در فکر ایجاد ساختار یکپارچه دفاعی مجدد هستند. در این روش ایجاد تاخیر توسط بازیکنانی که رو به توپ هستند (عمدتا خط دفاعی) بسیار اهمیت دارد. همچنین سایر بازیکنان جا مانده باید با آگاهی و به سرعت سعی در بستن فضاهای مربوطه داشته باشند.
تصویر فوق عملکرد بسیار خوب شاگردان نکونام را در فاز انتقال منفی نشان می دهد که توانسته اند یک برتری عددی ده در مقابل چهار ایجاد کنند.
استراتژی آبی ها در حمله، به طور مشخص بازی طولی و بر پایه ضدحملات است. آن ها بازیسازی را از عقب زمین عمدتا با پاس بلند توسط سه مدافع میانی خود انجام می دهند. بدیهی است که این کار موجب می شود که بازیکنان خط میانی از بازی خارج شوند اما به دلیل اینکه یکی از نقاط قوت آن ها برتری در توپ های سوم و حضور دو مهاجمی است که توانایی حفظ توپ نسبتا بالایی دارند؛ حربه خوبی به نظر می رسد. البته شاگردان نکونام در این دیدار اصلا عملکرد خوبی در فاز حمله و انتقال مثبت نداشتند.
تصویر زیر، نقشه میانگین استقرار بازیکنان استقلال (دایره های نارنجی رنگ) را به ما نشان می دهد؛ همان گونه که مشاهده می شود موثرترین بازیکن استقلال در فاز حمله این تیم، جلالی بوده است به گونه ای که نزدیک به 70 درصد حملات تیم در نیمه اول از سمت چپ استقلال شکل گرفته اند.
استقلال در این دیدار، 34 درصد از زمان بازی مالک توپ و میدان بوده است و از شش شوتی که روانه دروازه حریف کرده، فقط دو مورد آن در چهارچوب بوده است.تعداد پاس های سالم آبی پوشان عدد 145 را به ما نشان می دهد که ابدا نمی تواند در شان یک تیم صدر جدولی باشد اگرچه که عملکرد آن ها در کارهای دفاعی قابل تامل است.
تحلیل فنی تیم پرسپولیس
پرسپولیس نیز همانند سایر بازی های گذشته نیز، با آرایش پایه 2-2-2-4 به میدان رفت.
حضور سروش رفیعی به عنوان پست شش بازیساز در کنار مسعود ریگی به عنوان یک بازیکن پست شش تخریبی و نگهدارنده، شاید منطقی ترین (Double Pivot) محور دوگانه در جلوی خط دفاعی آن ها است.
در زمان مالکیت، بازیکنانی که نزدیک به خط طولی بازی می کنند؛ ترابی در سمت راست و اورونوف در سمت چپ هستند. چرا که شعاع حرکتی اسماعیلی فر محدودتر شده و دیگر به عنوان Overlapper Fullback (مدافع کناری که با نفوذ به بالای زمین و فرار از پشت وینگر خطرساز می شود) دست کم در این دیدار حضور ندارد.
در سمت چپ نیز اورونوف به عنوان یک False Winger )وینگر کاذب( حضور دارد؛ اگر او به داخل نفوذ کند، عبدالکریم بازیکنی است که در فلنک دیده می شود و اگر اورونوف کنار خط بازی کند؛ عبدالکریم نقش Inverted Fullback (مدافع کناری که عمدتا به نیم فضا و کانال میانی نفوذ می کند) به خود می گیرد.
امید عالیشاه نقشی فراتر از یک False 9(مهاجم شماره نه کاذب) دارد؛ چرا که شعاع های حرکتی او صرفا منحصر به نفوذ معکوس به سمت رفیعی و ریگی نمی شود بلکه گاها به سمت راست نفوذ می کند تا با ایجاد شرایط ارسال خطر آفرینی کند در همین زمان ترابی به کانال داخل نفوذ می کند.
شعاع حرکتی نسبی برخی از بازیکنان مطابق تعابیر فوق، روی شکل ترسیم شده است.
در تکمیل تصویر فوق، می بایست نگاهی به نقشه میانگین استقرار بازیکنان پرسپولیس (دایره های سفید رنگ) بیاندازیم.
علی رغم شباهت های بسیار زیاد تاکتیکی میان اوسمار و یحیی گل محمدی، یک نکته بسیار قابل تامل در الگوهای حرکتی و نفوذ به یک سوم دفاعی حریفان وجود دارد.برخلاف گل محمدی که همواره برای نفوذ به دروازه حریفان، علاقه زیادی به نیم فضاها داشت؛ اوسمار تاکید زیادی بر کانال میانی دارد که با توجه به خط دفاعی پنج نفره استقلال و سه هافبک میانی جلوی آنها، استراتژی چندان جالبی دست کم برای این دیدار به نظر نمی رسد.
تصویر فوق، فاز یک بازیسازی پرسپولیس را به خوبی نشان می دهد. یک نکته به جا مانده از گفته های فوق ذکر، نحوه جایگیری مدافعان کناری به هنگام بازیسازی است.در این تصویر که بازیسازی از سمت چپ انجام می شود؛ عبدالکریم به عنوان فولبک و با زاویه ای نزدیک به مدافعان میانی قرار دارد. در صورتی که اسماعیلی فر در سمت مخالف در جایگاه وینگ بک قرار گرفته است؛ این مورد می تواند باعث ایجاد برتری عددی برای تیم در ادامه کار و در فاز دوم بازیسازی شود. همچین پیوت های تیم (رفیعی و ریگی) کاملا عریض بازی می کنند و سروش در مواقعی که شکستن بلاک استقلال برای بازیکنان خط عقب دشوار شده به عقب سوئیچ می کند و در زمان فاز یک بازیسازی، بیشتر به سمت چپ متمایل می شود.
یکی از نکات مثبت تیم پرسپولیس، بالانس بودن سمت چپ و راست تیم در فاز هجومی است اما آن چیزی که در این دیدار عجیب به نظر می رسد این است که تیم تنها 20 درصد از حملاتش را از کانال میانی دنبال کرده؛ در صورتی که چهار بازیکن جلوی زمین شعاع حرکتی همواره در مرکز داشته اند. این نشان می دهد پرسپولیس در این دیدار در فاز سوم بازیسازی و خلق موقعیت به مشکل برخورده و دچار سردرگمی بوده است.
آنها 66% از زمان بازی را مالک توپ و میدان بوده اند و نرخ پاس های سالمی که رد و بدل کرده اند تقریبا سه برابر استقلال و 450 مورد است که البته این موضوع منحصرا نمی تواند عامل موفقیت یا عدم موفقیت یک تیم باشد و به طور مشخص به فلسفه مربی و سبک بازی تیم بستگی دارد.
قرمزپوشان پایتخت از آنجایی که علاقه دارند مالک توپ و میدان باشند؛ از استراتژی پرسینگ و کانترپرسینگ در کارهای دفاعی استفاده می کنند.
همان طور که در تصویر فوق ملاحظه می کنید؛ آنها با همان آرایش پایه 2-2-2-4 این کار را انجام می دهند. از طرفی فضای میانه میدان با نزدیک شدن بازیکنان به یکدیگر مسدود شده و تله پرس روی کانال های کناری و بازیکنانی که بازی با پای ضعیف تری دارند (برای مثال رافائل) قرار داده شده است.
جمع بندی
دربی همواره شرایط خاص خود را در طول تاریخ فوتبال ایران داشته است به گونه ای که صرف نظر از جایگاه تیم ها، همواره رقابت میان این دو تیم به نحو دیگری و از جنس جدالی فراتر از یک رقابت فوتبالی بوده است. به نظر می رسد یکی از عمده دلایلی که تاثیر به سزایی بر کیفیت فنی این دیدار وارد کرده؛ ترس و ملاحظه مربیان به جهت از دست دادن امتیاز و عقب ماندن از کورس قهرمانی بوده است به گونه ای که مجموع امیدگل هر دو تیم روی یکدگیر به عدد 0.76 می رسد. آمار نه چندان جالبی که به هیچ وجه در شان دو تیم پرطرفدار پایتخت نیست.
سوای تمامی موارد فوق، احتمالا باید منتظر یک لیگ چالشی و فرسایشی برای تیم های مدعی، خصوصا استقلال و پرسپولیس در ادامه کار باشیم.
نویسنده: امیرحسین شادمان
منبع: ورزش 3
کلیدواژه: دربی بازیکنان استقلال گونه ای نظر می رسد کانال میانی نشان می دهد شعاع حرکتی تصویر فوق خط دفاعی سمت چپ دو تیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۵۲۰۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دستان شگفت انگیز مرحله یک هشتم نهایی جام حذفی
به گزارش ورزش سه، مرحله یک هشتم نهایی جام حذفی فوتبال ایران به پایان رسید و تکلیف ۸ تیم برتر این تورنمنت مشخص شده است. این دوره از جام حذفی با حساسیت خاصی همراه شده و حذف سرخابی های پایتخت نشین باعث شده تا دیگر تیم در جام شگفتی‌ها، امیدوار به خلق شگفتی باشند. این موضوع روز گذشته می‌توانست با حذف تراکتور و سپاهان هم همراه باشد اما طلایی پوشان پیش از پایان ۱۲۰ دقیقه و تراکتوری‌ها در ضربات پنالتی موفق شدند از این اتفاق گریختند. با این حال در ۴ بازی از ۸ تقابل این مرحله، برنده در دوئل حساس و سرنوشت ساز پنالتی‌ها مشخص شد که در این مسیر دروازه‌بان‌ها به مراتب تاثیرگذار تر از عدم تمرکز مهاجمان بودند.
امیرحسین آسیابان پور از چادرملو
سنگربان اردکانی‌ها مقابل مس کرمان روز خاصی را تجربه کرد. او در طول بازی با سیوهای فوق العاده‌اش کاری کرد که بازی به ۱۲۰ دقیقه و پس از آن به پنالتی‌ها کشیده شود و در ضربات پنالتی هم با خونسردی مثال زدنی‌اش توانست جهت پنالتی‌ها را به درستی تشخیص دهد و ۲ پنالتی را هم مهار کند.
احمد گوهری از آلومینیوم
گوهری مقابل تیم سابقش انگیزه خاصی داشت و علی رغم دریافت ۴ گل در طول ۱۲۰ دقیقه، در ضربات پنالتی نشان داد که نسبت به اسماعیلی فر و وحید امیری دو همبازی سابق شناخت قابل توجهی دارد. گوهری با مهار این دو پنالتی در اراک شب خوبی را به ثبت رساند و عملکرد امروزش مقابل سرخپوشان به مراتب یکی از بهترین خاطرات دوران بازیگری‌اش خواهد بود. گوهری در هر دو پنالتی با اعتماد به نفس و مطمئن برای تشخیص جهت پنالتی بازیکنان سرخپوش برنامه داشت و حتی پیش از مهار این ۲ ضربه هم، واکنش‌هایش کیفیت بالای او را در پنالتی‌ها نشان می‌داد.
حسین پورحمیدی از تراکتور
پس از غروب عجیبی که پورحمیدی مقابل ذوب آهن در لیگ داشت، بازی در جام حذفی برابر این تیم، پورحمیدی را در وضعیت خاصی قرار داده بود. پورحمیدی در همان شروع کار، ۲ پنالتی از گرامی و قریشی گرفت که همین ۲ ضربه برای از بین رفتن روحیه و تمرکز ذوبی‌ها در یادگار امام کافی بود.
پارسا جعفری از ذوب آهن
همتای پورحمیدی هم مقابل این تیم بیکار نبود و او هم در ضربه نخست، دست امیرحسین حسین زاده را خواند و مانع از گل شدن ضربه او شد اما در ادامه جز پنالتی آخر که توانست جهت ضربه ارسلان مطهری را تشخیص دهد، دیگر هیچ کدام از پنالتی‌ها را درست نپرید و حتی همان ضربه مطهری هم از زیر دستان دروازه‌بان جوان ذوبی‌ها گذر کرد.
حامد لک از مس رفسنجان
سنگربان تیم مس رفسنجان هم در بازی مقابل سایپا، اگرچه در طول بازی ا توجه به حملات بیشمار مسی‌ها، خطر زیادی روی دروازه‌اش احساس نکرده بود، در ضربات پنالتی بسیار مطمئن عمل کرد و در همان شروع کار با مهار پنالتی نخست تمرکز سایپایی‌ها را پیش از پنالتی‌ها دیگر خراب کرد.
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد